Wreszcie Przełęcz pod Czarnochem
-
DST
71.00km
-
Teren
2.00km
-
Czas
03:46
-
VAVG
18.85km/h
-
VMAX
52.00km/h
-
Kalorie 2458kcal
-
Podjazdy
714m
-
Aktywność Jazda na rowerze
Po pracy oczywiście od razu jadę.Wciąż nurtuje mnie ciekawość, czy już przejezdna jest Przełęcz pod Czarnochem, gdyż właśnie przez tę przełęcz prowadzi najkrótsza droga w Góry Stołowe.Jadę więc sprawdzić.To teraz dla mnie najważniejsze.Jadę więc sobie spacerkiem i wtem widzę jadącą rowerem z przeciwka dziewczynę.
-Czyżby Lea?-myślę sobie
Gdybym tylko spojrzał na rower, miałbym pewność.Jakiż jednak mężczyzna patrzy na rower, zamiast na piękną kobietę...No cóż, machnęliśmy tylko sobie łapkami i tyle ją widziałem.Nieźle jechała.
W Głuszycy Górnej nie widzę śniegu, nie ma go też na szutrowej drodze, prowadzącej na Przełęcz.W połowie szutrowego podjazdu na całej szerokości zalega mokry lód.Jest tak śliski, że ustać na nim nie idzie.Ostrożnie przeprowadzam rower jakieś 20 metrów i dalej już bez przeszkód jadę.Na przełęczy pamiątkowa fotka i zjazd do czeskich Janowiczek.Tam też fotka i powrót, choć miałem ochotę przejechać przez Czechy i wrócić przez Golińsk.
-Nie tym razem-pomyślałem, patrząc na niezbyt dobrą pogodę nad Czechami.
Tęsknym okiem spojrzałem na zamglone Góry Stołowe, na Broumvske Steny i zawróciłem.
-Może już niedługo tam zawitam- pomyślałem na odchodne.
W drodze powrotnej miałem jednak niedosyt jazdy, skręciłem więc do Jedliny Górnej, jadąc częściowo ul.Kłodzką.To dość wymagający podjazd, jednak ze względu na spory ruch samochodów, rzadko tam jeżdżę.Tym razem jednak nie odpuściłem sobie tego podjazdu.Następnie zjazd do Wałbrzycha, Dziećmorowice, Złoty Las, Lubachów itd...
Tylko ten zakręt na szutrze prowadzącym na Przełęcz pod Czarnochem pokrywał bardzo śliski lód.Reszta drogi była O.K.
Wreszcie na Przełęczy pod Czarnochem.Przejście graniczne z Czechami
Droga z Przełęczy do czeskich Janowiczek
Po czeskiej stronie w lesie rosną jakieś dziwne kwiatki
W czeskich Janowiczkach
W czeskich Janowiczkach
<iframe src="" width="600" height="400" frameborder="0" scrolling="no" marginheight="0" marginwidth="0"></iframe>
komentarze
Lutra, mam nadzieję, że uda Ci się zrealizować plan.
Niradhara, ten śnieg zaczyna być dla mnie atrakcyjną egzotyką.
Pięknieś mi nasłodził, ale po 100 km jazdy musiałam się nad wyraz mało atrakcyjnie prezentować. Jednak przyjmuję komplement z otwartymi ramionami :P Gdybym ja tak miała lepsze oko, to bym również pewność miała, że to Ciebie mijam, a tak to jedynie mniemałam. I mniemanie me okazało się być słusznym. Muszę zapamiętać ten Twój pomarańczowo-czarny rower.
A te dziwne kwiatki też zaobserwowałam jakiś czas temu na ruinach włodarzowych. Też nie wiem co to za cuda.
