Huragan...

Mocno wieje ale po pracy jadę w kierunku Lutomii, następnie w las na czerwony szlak.
W lesie tylko słyszę huk wzmagającej się wichury i mam coraz większe związane z tym obawy ale póki co, jadę sobie fajną, szutrową drogą, która z każdą chwilą robi się coraz bardziej pochyła, momentami to nachylenie sięga 15%.Wszędzie widać działalność leśników ale błota zbyt wiele nie narobili bo droga ma mocne, skaliste podłoże, więc jazda tu jest prawdziwą przyjemnością.Dojeżdżam do Padola a tam szuter zmienia się w wąską, stromo pnącą się asfaltówkę.Jakiś pies próbuje przeskoczyć ogrodzenie, żeby się dobrać mi do skóry, jednak ogrodzenie jest zbyt wysokie, nawet dla tak dużej bestii.Widoki wspaniałe, widać całą Ślężę, Radunię i wiele wiosek u ich podnóża.Byłaby świetna fotka, gdybym miał ze sobą aparat.
Mam jednak tylko kmórkę...Zjazd z Padola do Rościszowa i jazda w kierunku Przełęczy Walimskiej.Wiatr zamienia się w prawdziwy huragan, który na podjeździe zatrzymuje mnie w miejscu, z drzew spadają grube kawałki konarów.Warunki są tragiczne.Do Przełęczy mam tylko około 3 kilometrów, może mniej, podejmuję jednak decyzję o zjeździe do Pieszyc i powrocie do Świdnicy.Z Pieszyc początkowo jedzie się super bo ten huragan mam trochę z boku ale tak bardziej w plecy.Po pewnym czasie sytuacja zmienia się, wiatr ma już tylko z boku a jego porywy rzucają mną na boki, na domiar złego ruch samochodowy jest spory, w każdej chwili któryś może mnie potrącić bo jadę bardzo niestabilnie.Tymczasem zrobiło się ciemno i trzeba było zaświecić światła.Zauważyłem, że wiele samochodów ma źle ustawione światła i oślepiają jadących z przeciwka,Ich właściciele pewnie nie przejmują się tymi światłami bo to przecież rasowi Polacy.Kilku kierowców, jadących z przeciwka grzeje mi długimi światłami ale kiedy przełączam moją latarkę na ostre światło, natychmiast zmieniają na mijania.Jeden z nich jest jakiś chyba szczególnie złośliwy bo pomimo że włączyłem mu ostre światło, nie zmienił na mijania, Pomogło dopiero przełączenie w tryb ostrego stroboskopu.Samochód przyhamował gwałtownie- pewnie oślepiony nie widział przez moment gdzie jest- i szybko zmienił światła na mijania.Tacy kierowcy to jednak na szczęście nieliczne wyjątki.Większość jednak zachowuje się w porządku wobec rowerzysty.Widzą, że majda mną wiatr i wyprzedzając, omijają mnie z daleka.
Jednak jest coraz gorzej, Za Bojanicami jeden z porywów zrzuca mnie na pobocze, zachowuję jednak równowagę i zatrzymuję się, czekam aż samochody przejadą i ruszam dalej.W końcu w Burkatowie ustawiam się plecami do wiatru i teraz mknę do Świdnicy, jak na skrzydłach.Dojechałem do domu w jednym kawałku ale uważam, że wyjazd w góry w taką pogodę był wynikiem co najmniej braku rozwagi, żeby gorzej tego nie nazwać.Póki sytuacja z tym wiatrem się nie zmieni, trzeba będzie skrócić trasy a przynajmniej nie odjeżdżać zbyt daleko od miasta.

Dzisiejsze fotki


W drodze z Lutomii do Padola


Fajna droga ale nią nie pojechałem :)


Padole, droga do Rościszowa


Podjazd dochodzący do 16% Nachylenia


Widok z Padola na Ślężę i Radunię był fantastyczny ale fotka robiona komórką...



mapka dzisiejszej trasy